تذكر

هرگونه استفاده و سوء‌استفاده از مطالب اين وبلاگ متعلق به نويسنده بوده و استفاده سايرين بدون اجازه كتبي نويسنده ، مجاز نبوده واشكال دارد.

این وبلاگ مینی‌مال‌هایی است از دست‌نوشته‌های یک مقام غیرمسئول.

۱۳۸۹/۰۳/۱۶

به دنبال اويي که کو؟

یک‌دانه سیب سبز رسیده است.
نه دلِ خوردنش دارم،
نه اویی هست که پیش‌کش‌ش کنم؛
عجب مصیبتی‌ست سیب داشتن..
می فهمی؟


پا نوشت:
لااقل خوب است که سرخ نیست..

۴ نظر:

یه بنده ، اگه قبول کنن! گفت...

سلام ...
راستش اولین باره میام اینجا... یه کم به نظرم وبلاگتون عجیب غریبه !!! شایدم من درست نفهمیدمش...
بهرحال هرچیز پیچیده ای برای ادم جالبه ..!!!
چطور می تونم بیشتر ازتون بدونم؟؟؟؟
من یه سمپادی ام که کمتر از یه ماه دیگه کنکور میدم!!!!!!!
خوشحال میشم به وب منم سر بزنید ، البته بعد کنکور به روز میشه !
یاعلی و التماس دعا

دچار گفت...

سلام
روز بخیر
خیلی خوش امدید
یعنی چی عجیبه؟
همیشه
ادمی سعی در کشف چیز های جدید داشته طبیعیه
همین چند خط بالا تر روی اسمم کلیک کنید، پروفایلم رو برای همه باز گذاشتم
انشالله کنکور رو به خوبی پشت سر بذارید.
وبلاگتون رو هم دیدم. چیزی که از همه بیشتر برایم قشنگ بود همین اسمی بود که گذاشتید
یک بنده ، اگر قبول کنند
خیلی ها تو این پیچ و تاب زندگی یادشون رفته که واسه چی اومدن
موفق باشید

سپیده گفت...

می‌فهمم...

دچار گفت...

این روزها کسی که بفهمد کم پیدا می شود

قیمتی است
هم این روزها، هم کسی که این روزها را بفهمد..